GESPREKKEN MET RINUS VAN WARVEN (http://www.rinusvanwarven.nl)

[PARENTDIR]
[SND] 20111001-18 YoYo van..> 2015-11-09 14:20 9.4M
[SND] De Lotusvijver [2015..> 2015-11-09 14:20 20M
[SND] De Lotusvijver [2015..> 2015-11-09 14:21 19M
[SND] YoYovanderKooyTenden..> 2015-11-09 14:22 22M
[SND] radio_5_lotusvijver_..> 2015-11-09 14:21 20M
Yoyo door Rinus uitgesneden

 

 

 

 

 

 

INTRODUCTIE INTERVIEWS MET RINUS VOOR DE LOTUSVIJVER: ‘VAN TWEEHEID NAAR EENHEID’

“Aan het eind van de vorige eeuw werden er in het westen honderden, zo niet duizenden satsangs gehouden door tal van spirituele leraren die kennis gemaakt hadden met de klassieke Indiase traditie van overdracht tussen goeroe en leerling. Zo ook in Nederland.Er zijn in Nederland tal van zeer integere leraren die hun studenten wegwijs maken in Advaita Vedanta, de klassieke Indiase leer van de non-dualiteit.Non-dualiteit ofwel a-dvaita betekent geen-twee. Waar het naar verwijst is dat alles één energie is. In het universum neemt deze energie miljarden vormen aan, waaronder ook de vorm van mensen. Veel mensen denken dat ze een individu zijn met een vrije wil die het leven in goede banen moet zien te leiden. Dit idee zorgt ervoor dat we leven met angst, frustratie, schuldgevoel, gepieker en verkramping. Advaita kan de mens de weg wijzen naar bevrijding.

In de Lotusvijver een gesprek met Yoyo van der Kooi, de schrijfster van het boek ‘Bloeien in de bagger’. Yoyo’s grondidee is dat wij groeien en steeds meer Mens worden als we durven te voelen wat er is en dat tot uitdrukking kunnen brengen. Wat we niet durven voelen blijft hangen en zet zich letterlijk in ons vast. Het worden blokkades die ons leven beperken of zelfs vergallen. Bloeien kan alleen vanuit de bagger.

De lotus, symbool van Verlichting, laat dat het duidelijkste zien. Hoe puur de lotusbloem ook is, zij haalt haar voedsel uit de stinkende modder onder het wateroppervlak. Net zo, kunnen wij mensen alleen tot bloei komen als we onze innerlijke ‘bagger’ – en die van de wereld – (h)erkennen en bereid zijn onze wortels er diep in te laten doordringen. Dan ontvouwt zich in ons een liefde die alles aankan, omdat hij alles omarmt.”

 

MARJA OOSTERMAN’S INTERVIEW MET YOYO VOOR MAGAZINE ‘VRUCHTBARE AARDE’, 2014

interview-vruchtbare-aarde-yoyo-over-leven-en-dood (met dank aan Wim Leunen).

 

INTERVIEW MET NATHALIE DRIESSEN VOOR HET TIJDSCHRIFT ‘VROUW’, IN 2014


Yoyo van der Kooi (70) is beeldend kunstenares en heeft een centrum voor levenskunst waar ze mensen begeleidt die meer uit het leven willen halen. Ze heeft verschillende relaties gehad en is nu single.
 

‘Ik vind intimiteit belangrijker dan seksualiteit’ 

Al ruim zestien jaar heb ik geen seks meer met een partner. De laatste met wie ik  het bed deelde was een Servische kunstenaar met wie ik een paar passievolle nachten had in de tijd dat ik getrouwd was met een Zuid-Afrikaan  (die weliswaar niet meer mijn echtgenoot, maar nog steeds één van mijn dierbare vrienden is).

Vroeger, op de kunstacademie, was ik behoorlijk wild. Maar met al die bedpartners kon ik nooit klaarkomen. Dat kon ik alleen maar met mezelf. Totdat rond mijn dertigste een flamboyant type.- waar ik twee jaar mee optrok – me leerde hoe dat moest, een orgasme opbouwen met een geliefde. Sindsdien lukte het bij elke lover, omdat ik wist hoe je als vrouw zelf kunt zorgen voor de juiste stimulans op de juiste plek.

Na een paar relaties waarin ik niet vond wat ik zocht ging ik op zoek naar mezelf en kwam in de loop van die zoektocht uiteindelijk terecht in de ashram van Bhagwan (Osho) in India, door wie ik in 1979 werd ingewijd.

De ‘drive’ voor mijn zoektocht kwam voort uit een onvervulde kinderwens en de worsteling met mijn schilderij  ‘Contact met jezelf’, dat niet uit de verf kwam. Ik stelde mezelf vragen als: “Hoe lang kun je elkaar blijven boeien?” En: “Kan een ander je überhaupt gelukkig maken? Mijn ouders zijn twee keer gescheiden en drie keer getrouwd en nog steeds waren ze niet echt gelukkig.

Toen ik na zeven weken terugkwam uit India waren mijn seksuele behoeften sterk verminderd. Ik vond daar namelijk iets wat nog bevredigender was dan seks (hierover schrijf ik uitgebreid in mijn boek ‘Bloeien in de Bagger’, te bestellen via [email protected]).

Zelfs mijn kinderwens was verdwenen. Mijn toenmalige partner vond het  natuurlijk iet leuk dat ik  geen zin meer in had in seks. Het boeide me gewoon niet meer. Uiteindelijk liep de relatie daar dan ook op stuk.

Het is niet zo dat ik tegen seks ben, want ik masturbeer nog regelmatig en met veel plezier. En als ik verliefd zou worden zou ik het zo weer doen. Tot dusver heb ik echter niemand meer ontmoet die mij zodanig in vuur en vlam zet dat ik ermee de koffer in wil duiken.

In mijn werk met mensen van alle leeftijden ervaar ik daarentegen heel veel intimiteit. Mensen koesteren en masseren elkaar, kruipen bij elkaar op schoot of huilen bij elkaar uit. Door de ontspannen sfeer wordt de seksualiteit naar de achtergrond verschoven.

Deze liefdevolle intermenselijke ontmoetingen maken dat ik totaal geen behoefte heb aan een partner of aan geslachtsgemeenschap. Als ik masturbeer komen er beelden op van watervallen, vulkaanuitbarstingen, zonnestelsels en kosmische erupties. En niet van naakte mannen!

Waar ik door geraakt word is als leerlingen lang onderdrukte emoties eruit kunnen gooien of bevrijdende inzichten krijgen. Dat is gewoon een orgastische ervaring. Als je je kunt openen voor vertrouwen, liefde en creativiteit, dan stroomt er iets waar je lichaam helemaal warm van wordt.

De extase die ik nu beleef is grootser dan de beste orgasmen die ik ooit met partners heb gehad. Ik voel me meer compleet in mezelf, de hunkering is weg. Natuurlijk, seks was de eerste stap terug naar die heelheid en ik zie seks dan ook als een onmisbare fase in onze ontwikkeling.

Als seks goed is, verdwijn je op een bepaalde manier en dat geeft een geluksgevoel dat steeds intenser en permanenter wordt naarmate je toegroeit naar wat ik noem de innerlijke geliefde: een metafoor voor het je verbonden voelen met alles en iedereen.

En toch, mocht ik ooit nog eens verliefd worden op een speciaal iemand, dan sluit ik seks zeker niet uit. Het zou dan wel iemand moeten zijn met wie het niet alleen fysiek klikt, maar ook emotioneel, mentaal en spiritueel.

 

Yoyo (2)

engelse vlag

 

AN INTERVIEW WITH NATHALIE DRIESSEN FOR THE MAGAZINE ‘WOMAN’

Yoyo van der Kooi (72) is a painter, bodyworker and ‘midwife for the second birth’. She a Centre for the Art of Living in Arnhem (NL), where she guides people towards a fulfilling life. After having had various relationships she is now single. 

‘For me intimacy is more important than sex.’

It’s been sixteen years since I last had sex with a partner. The last one I shared my bed with was a Serbian artist with whom I spent a couple of passionate nights. This was in the period when I was married to a South African photographer/puppeteer (who – though no longer my spouse – still is one of my best friends).

In my younger years, in art school, I was pretty wild. But with none of  my lovers (mostly one-night stands) I managed to have an orgasm. That, I could only give to myself. Until about age thirty a fiery lover – with whom I had a 2-year relationship – taught me how this worked. Since that time I’ve had beautiful orgasms with all the partners that came after that: I  now knew how a woman can move and give guidance to make sure she gets the right stimulus in the right place.

After a few relationships that did not give me what I was looking for, I  started the search for ‘myself’. In the course of that quest I landed in the ashram of Bhagwan Shree Rajneesh in Pune. And was initiated by him.

The drive for my search had sprouted from an involuntary childlessness –  and from the struggle with my painting ‘Contact with yourself’, that didn’t come out the way it should. I was asking myself questions like “How long can partners captivate each other in a one-one relationship?” And “Can another person make you happy at all?”. My parents, for instance, divorced twice, got married three times and were still not really happy

When I came back from India after seven weeks, my sexual need had considerable diminished. What I had found there was far more satisfying than sex (I elaborate on this in mijn book ‘Blossoming in the Bog’, which can be ordered via [email protected]).

Even my longing for a child had vanished. Of course my then partner was not happy about my lack of sexual appetite. It just couldn’t turn me on any more. Finally this led to the end of our relationship.

It is not that I am against sex, because I still regularly masturbate with pleasure. And should I fall in love again, I’d pick up ‘the old trade’ just like that. However, so far I haven’t met anyone who could light my fire in such a way that I would jump into bed with him.

In my work with people of all ages and backgrounds, however, I experience a lot of intimacy.  People exchange  nurturing massages, cuddle up together or have a good cry in  each other’s arms. The relaxed atmosphere that is created causes the sexual drive to naturally move to the background.

As a result  of these loving interhuman encounters  my desire for intercourse has dwindled to practically zero. And when I masturbate, the images that come up are not of naked men, but of waterfalls,  hurricanes,  volcano eruptions and solar systems collapsing!

What touches me is when students let out long withheld emotions, or when liberating insights break through. For me those are orgasmic experiences. When you can open up to trust, love and creativity, an energy runs through your system that equally warms up your body, heart and soul.

The ecstasy that I experience now is greater than the best orgasms I have had with my lovers. I feel more complete within myself, the yearning is gone. Of course, sex was the first step back to that feeling of wholeness – and I see sex as an indispensable phase in our spiritual development.

When sex is good, ‘you’ literally ‘disappear’ – and that gives a feeling of bliss that becomes more and more intense and permanent as you grow towards what I call the inner beloved: a metaphor for feeling connected with all and everyone.

And yet: should I ever fall (or rather ‘rise’) in love again with a ‘special’ person, I would certainly not exclude sex as part of our getting together. However, this can only happen with someone that resonates not only physically, but also emotionally, mentally and spiritually with my being.